Rekeningkundige beleid

Die aankoopmetode word toegepas om die verkryging van filiale te verantwoord. Identifiseerbare bates verkry en laste en voorwaardelike verpligtinge aangeneem in ’n besigheidskombinasie word, ongeag die omvang van minderheidsbelange, aanvanklik teen billike waarde op die verkrygingsdatum gemeet. Die oorskot van die koste van die verkryging bo die billike waarde van die groep se deel van die identifiseerbare netto bates verkry, word as klandisiewaarde verantwoord. Indien die koste van die verkryging minder is as die billike waarde van die netto bates van die filiaal verkry, word die verskil direk in die inkomstestaat verantwoord. Die koste van ’n verkryging word gemeet teen die billike waarde van bates gegee, ekwiteitsinstrumente uitgereik en verpligtinge aangegaan of aanvaar op die datum van oordrag, plus koste direk toeskryfbaar aan die verkryging.

Die resultate van filiaalmaatskappye gekoop of verkoop gedurende die jaar is ingesluit by die gekonsolideerde inkomstestaat vanaf of tot die datum waarop effektiewe beheer verkry is of staak.

Intergroeptransaksies, -balanse en ongerealiseerde winste word met konsolidasie uitgeskakel. Ongerealiseerde verliese word ook uitgeskakel tensy die transaksie dui op die waardedaling van die bate wat oorgedra is.

Die rekeningkundige beleid van die filiale stem ooreen met dié wat deur die groep aangeneem is. Rekeningkundige beleid van verskeie nywerhede is in lyn gebring tot dié mate dat dit wesentlik en toepaslik vir die spesifieke nywerheid is.

Spesialedoel-entiteite word gekonsolideer wanneer die wese van die verhouding tussen die groep en die spesialedoelentiteit toon dat die groep effektief die entiteit beheer.

Die groep beskou transaksies met minderheidsaandeelhouers as transaksies met aandeelhouers van die groep. Met die aankoop van minderheidsbelange word die verskil tussen die koopsom en die gedeelte van die drawaarde van die betrokke filiaal se netto bates verkry, van ekwiteit afgetrek. Met die verkoop van belange in filiale aan minderhede word verskille tussen enige opbrengs verkry en die belang van die minderheidsaandeelhouer in die drawaarde van die filiaal se netto bates ook in ekwiteit verantwoord.

Ekwiteitsverantwoording – gesamentlike ondernemings
Alle ondernemings wat gesamentlik beheer word, word volgens die ekwiteitsmetode verantwoord soos by geassosieerde maatskappye.

Ekwiteitsverantwoording – geassosieerde maatskappye
Entiteite wat nóg filiale nóg gesamentlike ondernemings is, maar waarin ’n langtermynbelang gehou word, en oor wie se finansiële en bedryfsbeleid ’n beduidende invloed uitgeoefen kan word, word volgens die ekwiteitsmetode as geassosieerde maatskappye verantwoord. Die resultate van geassosieerde maatskappye gekoop of verkoop word by die gekonsolideerde inkomstestaat ingesluit vanaf en tot die datum waarop beduidende effektiewe invloed begin of staak. Ongerealiseerde winste op transaksies tussen die groep en sy geassosieerde maatskappye word uitgeskakel tot die omvang van die groep se belang in die geassosieerde. Ongerealiseerde verliese word ook uitgeskakel tensy die transaksie dui op ’n waardedaling van die bate wat oorgedra is. Die groep se belang in behoue inkomste word na nie-verdeelbare reserwes oorgeplaas. Die groep se belang in ander bewegings in die reserwes van geassosieerde maatskappye word as veranderings in gekonsolideerde nie-verdeelbare reserwes verantwoord. Die drawaarde van die groep se geassosieerde maatskappye sluit klandisiewaarde in wat by verkryging geïdentifiseer is. Wanneer die groep se deel van verliese in ’n geassosieerde maatskappy gelyk is aan of groter is as sy belang in die geassosieerde, insluitende enige onversekerde lenings ontvangbaar, erken die groep nie enige verdere verliese nie, tensy die groep verpligtinge aangegaan of betalings namens die geassosieerde maatskappy gemaak het.

Die verwaterings- en teenverwateringsuitwerking van ekwiteitstransaksies deur geassosieerde maatskappye waarby Remgro nie ’n party is nie, word direk teen reserwes verantwoord.

Sekere geassosieerde maatskappye se jaareindes stem nie ooreen met dié van die maatskappy nie. In sulke gevalle word die resultate van genoteerde en sekere ongenoteerde maatskappye vanaf die jongste gepubliseerde inligting en bestuurstate op jaareinde onderskeidelik, verantwoord. Waar nodig is die rekeningkundige beleid van geassosieerde maatskappye verander ten einde dit in lyn te bring met dié van Remgro en sy filiale tot dié mate dat dit wesentlik en toepaslik is vir die spesifieke nywerheid waarin die geassosieerde bedryf word.

Afsonderlike finansiële state
In Remgro se afsonderlike finansiële state word beleggings in filiale, gesamentlike ondernemings en geassosieerde maatskappye teen kosprys getoon.

Grond en geboue, masjinerie, toerusting, kantoortoerusting en voertuie –word teen historiese kosprys minus opgehoopte waardevermindering getoon. Daaropvolgende koste word ingesluit by die drawaarde van die bate of as ’n afsonderlike bate erken, waar van toepassing, slegs wanneer dit waarskynlik is dat toekomstige ekonomiese voordele wat met die item verband hou na die groep sal vloei en die koste daarvan betroubaar gemeet kan word. Alle ander herstelwerk en onderhoud word in die inkomstestaat verantwoord in die tydperk wanneer die koste aangegaan is.

Waardevermindering op geboue, masjinerie, toerusting, kantoortoerusting en voertuie word op die reguitlynmetode oor hul verwagte nuttige lewensduur voorsien teen koerse wat die koste daarvan afskryf na ’n geskatte reswaarde. Die geskatte reswaardes en verwagte nuttige lewensduur van bates word jaarliks op balansstaatdatum hersien en aangepas indien nodig. Geen waardevermindering word op grond voorsien nie.

Huurbates –Bates wat ingevolge ’n finansieringsbruikhuurooreenkoms gehuur word, d.i. waar die groep effektief al die risiko en voordele verbonde aan eiendomsreg verkry, word met ingang van die ooreenkoms teen die laagste van die billike waarde van die gehuurde bate of die huidige waarde van die minimum bruikhuurbetalings gekapitaliseer. Gehuurde bates word afgeskryf oor die kortste van die huurtermyn of die tydperk waaroor die betrokke batekategorie andersins afgeskryf word. Die ooreenstemmende huurverpligting, netto van finansieringskoste, word in nie-bedryfslaste ingesluit. Elke huurbetaling word geallokeer tussen die las en finansieringskoste ten einde ’n konstante koers op die uitstaande finansieringsbalans te verkry. Finansieringskoste word oor die huurtermyn in die inkomstestaat verantwoord deur van die effektiewe rentekoersmetode gebruik te maak.

Die huur van bates ingevolge waarvan alle risiko’s en voordele verbonde aan eiendomsreg effektief deur die verhuurder behou word, word as bedryfshure geklassifiseer. Betalings ten opsigte van bedryfshure word op die reguitlynmetode oor die huurtermyn teen inkomste verreken.

Voorproduksiekoste en rente –Voorproduksiekoste en rente direk toeskryfbaar aan die verkryging, konstruksie of produksie van kwalifiserende bates, d.i. bates wat noodwendig ’n aansienlike tyd neem om gereed te maak vir hul voorgenome gebruik of verkoop, word gekapitaliseer as deel van die koste van die bate totdat die bate wesentlik gereed is vir sy voorgenome gebruik of verkoop. Beleggingsinkomste verdien op tydelike beleggings van spesifieke lenings in afwagting van hul spandering op kwalifiserende bates, word van gekapitaliseerde finansieringskoste afgetrek.

Die billike waarde van die biologiese landboubates word op die volgende wyse in berekening gebring:

Suikerriet –Wortels word volgens huidige vestigings- en vervangingskoste gewaardeer en die waarde word proporsioneel verminder oor die verwagte lewensduur van die wortels. Staande suikerriet word gewaardeer volgens die beste beraamde verhaalbare waarde, minus oes-, vervoer- en landbouheffings, sowel as ander weegbrugkostes.

Sitrus – Boorde word gewaardeer volgens huidige vestigings- en vervangingskoste, aangepas vir volwassenheidsvlakke, en die waarde word proporsioneel verminder oor die verwagte lewensduur van die boorde. Sitrusvrugte word gewaardeer volgens die beste beraamde verhaalbare waarde, minus oes-, vervoer- en landbouheffings.

Piesangs – Piesangs word gewaardeer volgens huidige vestigingskoste en die waarde word proporsioneel verminder oor die verwagte lewensduur van die piesangbome.

Broeivoorraad –Broeivoorraad sluit alle teel- en lê-bedrywighede in. Broeieiers word by broeivoorraad ingesluit. Broeivoorraad word gemeet teen billike waarde minus geskatte verkoopspuntkoste op rapporteringsdatums. Die bepaling van die billike waarde is gebaseer op markpryse of, waar markpryse nie beskikbaar is nie, met verwysing na sektorale norme.

Winste en verliese wat ontstaan met die aanvanklike erkenning van hierdie bates teen billike waarde minus beraamde verkoopspuntkoste en as gevolg van ’n verandering in billike waarde minus beraamde verkoopspuntkoste word in wins en verlies verantwoord gedurende die tydperk waarin dit ontstaan.

Suikerriet, sitrus en piesangs word as nie-bedryfsbates in die balansstaat verantwoord, terwyl broeivoorraad as bedryfsbates verantwoord word.

Beleggingseiendomme word gehou om huurinkomste te genereer en kapitaalwaarde toe te voeg. Beleggingseiendomme word as langtermynbeleggings verantwoord en word teen kosprys min opgelope waardevermindering getoon. Waardevermindering op geboue word op die reguitlynmetode oor hul verwagte nuttige lewensduur voorsien ten einde die geboue na hul geskatte reswaardes af te skryf.

Beleggingseiendomme word elke derde jaar waardeer deur eksterne onafhanklike professionele waardeerders.

Klandisiewaarde –Met die verkryging van ’n belegging word billike waardes soos op datum van belangsverkryging aan identifiseerbare bates, laste en voorwaardelike verpligtinge verkry, toegedeel.

Klandisiewaarde is die verskil tussen die koste van die beleggings en die billike waardes van toeskryfbare netto bates van filiale, gesamentlike ondernemings en geassosieerde maatskappye op die datum van belangsverkryging. Klandisiewaarde word as nie-bedryfsbates in die balansstaat verantwoord en word teen koste minus opgehoopte waardedalingsverliese getoon.

Klandisiewaarde toeskryfbaar aan geassosieerde maatskappye en gesamentlike ondernemings word by die drawaarde van hierdie maatskappye ingesluit.

Handelsmerke –Die koste om handelsmerke te ontwikkel en te vestig, word met die aangaan van sulke koste afgeskryf. Gevolglik word die waardes daarvan nie in die finansiële jaarstate aangetoon nie. Die koste van handelsmerke wat aangekoop is, word op die reguitlynmetode oor hul verwagte nuttige lewensduur afgeskryf.

Navorsings- en ontwikkelingskoste –Navorsingskoste word met die aangaan van sulke koste afgeskryf. Waar daar aan al die bate-erkenningsmaatstawwe voldoen word, word ontwikkelingskoste gekapitaliseer en oor die verwagte nuttige lewensduur van die produk afgeskryf. Ontwikkelingskoste wat voorheen as ’n uitgawe erken is, word nie in ’n daaropvolgende tydperk as ’n bate erken nie.

Handelsmerke en gekapitaliseerde ontwikkelingskoste met onbeperkte leeftye word nie geamortiseer nie.

Finansiële instrumente in die finansiële state geopenbaar sluit in kontant en kontantekwivalente, beleggings, afgeleide instrumente, debiteure en korttermynlenings, handels- en ander krediteure en lenings. Finansiële instrumente word aanvanklik teen billike waarde, transaksiekoste ingesluit, erken, wanneer die groep ’n party word by die kontraktuele terme van die instrumente. Die transaksiekoste verwant aan die verkryging van finansiële instrumente gehou teen billike waarde deur wins en verlies word in die inkomstestaat verantwoord. Ná aanvanklike erkenning word die instrumente soos volg verantwoord:

Lenings en debiteure –Lenings en debiteure is nie-afgeleide finansiële instrumente met vaste of bepaalbare paaiemente wat nie in ’n aktiewe mark gekwoteer is nie. Hierdie instrumente word teen geamortiseerde koste getoon deur van die effektiewe rentekoersmetode gebruik te maak.

Finansiële instrumente gehou tot vervaldatum –Instrumente met ’n vaste vervaldatum, waar die groep die bedoeling en vermoë het om dit tot die vervaldatum te hou, word geklassifiseer as finansiële instrumente gehou tot vervaldatum en teen geamortiseerde koste verantwoord deur gebruik te maak van die effektiewe rentekoersmetode.

Finansiële instrumente beskikbaar vir verkoop – Ander langtermyn finansiële instrumente word geklassifiseer as beskikbaar vir verkoop en teen billike waarde verantwoord. Ongerealiseerde winste en verliese wat voortspruit uit veranderinge in die billike waarde van finansiële instrumente beskikbaar vir verkoop, word in nie-verdeelbare reserwes verantwoord in die tydperk waarin dit ontstaan. Wanneer hierdie finansiële instrumente óf onterken word óf ’n waardedaling plaasvind, word die opgelope billike waarde aanpassings gerealiseer en in die inkomstestaat verantwoord.

Finansiële instrumente gehou teen billike waarde deur wins en verlies – Hierdie instrumente, wat bestaan uit finansiële instrumente gehou vir verhandeling en dié wat by hul ontstaan aangewys word as gehou teen billike waarde deur wins en verlies, word teen billike waarde verantwoord. Afgeleide instrumente word ook as gehou vir verhandeling geklassifiseer tensy dit as ’n skans aangewys is. Gerealiseerde en ongerealiseerde winste en verliese wat voortspruit uit veranderinge in die billike waarde van hierdie finansiële instrumente word in die inkomstestaat ingesluit in die tydperk waarin dit ontstaan.

Handelskrediteure en lenings – Handelskrediteure en lenings word aanvanklik teen billike waarde erken en daarna teen geamortiseerde koste gemeet deur van die effektiewe rentekoersmetode gebruik te maak.

Alle aankope en verkope van finansiële instrumente word op transaksiedatum verantwoord.

Finansiële bates (of gedeeltes daarvan) word onterken wanneer die groep sy regte, soos in die kontrak gespesifiseer, realiseer, die regte verval of die groep sy kontraktuele regte, wat die finansiële bate omvat, prysgee of beheer daaroor verloor. By die onterkenning van ’n finansiële bate word die verskil tussen die drabedrag van dié bate en die opbrengs ontvang, sowel as enige vorige aanpassings ten einde die billike waarde daarvan te weerspieël en teen ekwiteit verantwoord was, in die inkomstestaat verantwoord.

Finansiële laste (of gedeeltes daarvan) word onterken wanneer die groep onthef word van die verpligting gespesifiseer in die kontrak, die verpligting gekanselleer word, of dit verval. By die onterkenning van ’n finansiële las word die verskil tussen die drabedrag van dié las, ingesluit verwante ongeamortiseerde kostes sowel as enige bedrag daarvoor betaal, in die inkomstestaat verantwoord.

Die billike waarde van finansiële instrumente wat in ’n georganiseerde finansiële mark verhandel, word teen die toepaslike gekwoteerde pryse gemeet. Die billike waarde van finansiële instrumente wat nie in ’n georganiseerde finansiële mark verhandel nie, word bepaal deur gebruik te maak van ’n verskeidenheid van metodes en aannames gebaseer op markomstandighede en risiko wat op balansstaatdatum bestaan, ingesluit onafhanklike evaluerings en verdiskonteerde kontantvloeimetodes. Billike waarde verteenwoordig ’n beraming van moontlike waardes wat mag verskil van die waarde wat uiteindelik gerealiseer gaan word.

Daar is groepmaatskappye wat ook partye is by afgeleide finansiële instrumente wat die blootstelling aan finansiële risiko’s verlaag. Hierdie instrumente bestaan hoofsaaklik uit termynkontrakte. Sekere groepmaatskappye pas verskansingsrekeningkunde toe. Winste en verliese wat voortspruit uit kontantvloeiskanse word direk in ekwiteit erken, terwyl winste en verliese wat voortspruit uit billikewaardeskanse in die inkomstestaat erken word in die tydperk waarin dit ontstaan. Groepmaatskappye wat nie verskansingsrekeningkunde toepas nie, erken veranderinge in die billike waarde van hierdie en ander afgeleide instrumente in die inkomstestaat in die tydperk waarin dit ontstaan.

Enige afgeleide instrumente ingesluit in finansiële instrumente word van die gasheerkontrak geskei wanneer hul ekonomiese eienskappe nie ’n noue verwantskap toon met dié van die gasheerkontrak nie en die gasheerkontrak nie teen billike waarde verantwoord word nie. Winste en verliese word in die inkomstestaat verantwoord.

Waar ’n wetlike huidig afdwingbare reg bestaan om erkende finansiële bates en laste teen mekaar te verreken, en daar die voorneme is om gelyktydig die las te vereffen en die bate te realiseer, of om op ’n netto grondslag te vereffen, word alle verwante finansiële uitwerkings teen mekaar verreken.

Nie-bedryfsbates (of vervreemdingsgroepe) word geklassifiseer as gehou vir verkoop indien hul drawaardes hoofsaaklik deur ’n verkoopstransaksie, eerder as deur voortdurende verbruik, verhaal sal word. Hierdie bates (of vervreemdingsgroepe) word gemeet teen die laagste van óf drawaarde óf billike waarde minus verkoopskoste.

Voorraad word teen die laagste van kosprys of netto realiseerbare waarde getoon. Die grondslag waarvolgens koste, wat finansieringskoste uitsluit, bepaal word, is die eerste-in-eerste-uit-kostemetode. Netto realiseerbare waarde is die beraamde verkoopprys in die normale gang van besigheid, minus veranderlike verkoopskoste. Waar van toepassing, word voorsiening vir stadig bewegende en verouderde voorraad gemaak. Onvoltooide werk en klaarprodukte sluit direkte koste en ’n toepaslike deel van vervaardigingsbokoste in.

Lopende belasting word voorsien deur gebruik te maak van heersende belastingkoerse gebaseer op toepaslike belastingwette.

Uitgestelde belasting word voorsien volgens die balansstaat-aanspreeklikheidsmetode en deur gebruik te maak van heersende belastingkoerse. Voorsiening word gemaak vir alle tydelike verskille tussen die belastingbasis van bates en laste en hulle drawaardes in die balansstaat. Geen uitgestelde belastingaanspreeklikheid word erken in daardie omstandighede waar die aanvanklike erkenning van ’n bate of las geen invloed het op rekeningkundige of belasbare inkomste nie. Geen uitgestelde belastingbates word erken nie tensy dit waarskynlik is dat voldoende belasbare inkomste beskikbaar sal wees in toekomstige tydperke waarteen dié bates aangewend kan word.

Sekondêre belasting op maatskappye word voorsien ten opsigte van dividendbetalings, netto van dividende ontvang of ontvangbaar, en word erken as ’n belastinguitgawe vir die jaar.

Funksionele en verslagdoeningsgeldeenheid
Items wat by die finansiële state van elk van die groep se entiteite ingesluit is, word gemeet deur gebruik te maak van die geldeenheid van die primêre ekonomiese omgewing waarin die entiteit bedryf word, d.i. sy funksionele geldeenheid. Die Remgro groep se maatskappy- en gekonsolideerde funksionele en verslagdoeningsgeldeenheid is rand en alle bedrae, tensy anders aangetoon, word in miljoene getoon.

Transaksies en balanse
Transaksies in buitelandse geldeenhede word na die funksionele geldeenheid omgereken teen die wisselkoers wat op die transaksiedatum heers. Wisselkoerswinste en -verliese wat ontstaan uit die vereffening van sulke transaksies en die omrekening op jaareinde teen die dan heersende wisselkoerse van monetêre bates en laste wat gedenomineer is in buitelandse geldeenhede, word in die inkomstestaat erken, tensy dit in ekwiteit uitgestel word as kwalifiserende kontantvloeiskanse en kwalifiserende netto beleggingskanse. Wisselkoersverskille op nie-monetêre items word volgens die klassifikasie van die onderliggende items verantwoord. Wisselkoerswinste en -verliese op finansiële instrumente geklassifiseer as beskikbaar vir verkoop word in ekwiteit ingesluit, terwyl dié op finansiële instrumente gedra teen billike waarde deur wins en verlies as deel van die billike waarde wins of verlies verantwoord word.

Groepsentiteite
Die resultate en finansiële posisie van alle buitelandse bedrywighede (uitgesluit dié wat in hiperinflasionêre ekonomieë bedryf word) met ’n funksionele geldeenheid wat verskil van die groep se verslagdoeningsgeldeenheid, word soos volg na die verslagdoeningsgeldeenheid omgereken:

• Batesen laste word teen die sluitingskoers op die balansstaatdatum omgereken.
  
• Inkomste en uitgawes vir elke inkomstestaat word teen die gemiddelde wisselkoerse vir die jaar omgereken, tot dié mate dat die gemiddelde wisselkoerse die werklike koerse weerspieël.
• Alle voortspruitende wisselkoersverskille word direk in ekwiteit verantwoord.

Met konsolidasie word wisselkoersverskille, voortspruitend uit die omrekening van die netto belegging in buitelandse bedrywighede, en van lenings en ander geldeenheidinstrumente wat as skans van sulke beleggings aangewys is, direk na ekwiteit geneem. Met die vervreemding van buitelandse bedrywighede word die verwante wisselkoersverskille in die inkomstestaat erken as deel van die wins of verlies met die verkoop. Klandisiewaarde en billike waarde aanpassings voortspruitend uit die verkryging van buitelandse bedrywighede word as bates en laste van die buitelandse bedrywigheid hanteer en teen die sluitingskoers op balansstaatdatum omgereken.

Klandisiewaarde en ontasbare bates met onbeperkte lewensduur
Hierdie bates word jaarliks oorweeg vir moontlike waardedalings. Ten einde te bepaal of ’n waardedaling daarop plaasgevind het, word klandisiewaarde toegedeel aan kontantgenererende eenhede. ’n Kontantgenererende eenheid is die laagste komponent van die besigheid wat in bestuurstate gemeet word en waarvan verwag word om kontantvloei te genereer wat grotendeels onafhanklik van ’n ander besigheidskomponent is. Waardedalingsverliese wat verband hou met klandisiewaarde word nie teruggeskryf nie. Enige waardedaling word in inkomste verantwoord.

Ander bates
Op elke balansstaatdatum oorweeg die groep of daar objektiewe bewyse van ’n waardedaling van ander bates bestaan.

• Waardedaling – filiale, gesamentlike ondernemings en geassosieerdes
  ’n Waardedaling van ’n bate vind plaas wanneer die drabedrag groter is as die verwagte verhaalbare bedrag. Die verhaalbare bedrag is die hoogste van billike waarde minus verkoopskoste of die waarde in gebruik. Die drawaardes van filiale, gesamentlike ondernemings en geassosieerde maatskappye word jaarliks hersien en afgeskryf vir waardedalings waar nodig.
• Beleggingseiendomme,eiendom,aanleg en toerusting en ontasbare bates met beperktelewensduur
  Waar geïdentifiseer word dat die verhaalbare bedrag van hierdie bates gedaal het benede die betrokke bates se drabedrag, word die drabedrag verminder ten einde die waardedaling te reflekteer. Sulke afskrywings word in die inkomstestaat verantwoord.
• Finansiële instrumente getoon teen geamortiseerde koste
  ’n Waardedaling word erken en die finansiële bate se drabedrag word afgeskryf slegs indien daar objektiewe bewyse van ’n waardedaling bestaan en laasgenoemde die gevolg is van een of meer gebeure wat plaasgevind het na die aanvanklike erkenning van die bate (’n ‘waardedalingsgebeurtenis’) en die waardedalingsgebeurtenis ’n uitwerking het op die verwagte toekomstige kontantvloei van die finansiële bate, en betroubaar gemeet kan word.

  Indien daar objektiewe bewyse bestaan dat ’n waardedalingsverlies op lenings en debiteure óf beleggings gehou tot vervaldatum wat teen geamortiseerde koste verantwoord word, plaasgevind het, word die bedrag van die verlies gemeet as die verskil tussen die bate se drabedrag en die huidige waarde van die verwagte toekomstige kontantvloei verdiskonteer teen die finansiële bate se oorspronklike effektiewe rentekoers. Die drabedrag van die bate word verminder en die bedrag van die verlies word in die inkomstestaat verantwoord. In die geval van ’n belegging gehou tot vervaldatum of ’n lening met ’n veranderlike rentekoers, is die verdiskonteringskoers vir die meting van die waardedalingsverlies die huidige effektiewe rentekoers wat ingevolge die kontrak bepaal is. As ’n praktiese hulpmiddel, mag die groep waardedaling meet op die basis van ’n instrument se billike waarde deur van waarneembare markpryse gebruik te maak.

  Indien die bedrag van die waardedalingsverlies in ’n daaropvolgende tydperk afneem en die afname objektief aan ’n gebeurtenis gekoppel kan word wat plaasgevind het nadat die aanvanklike waardedaling erken is, soos ’n verbeterde kredietgradering, word die waardedalingsverlies wat voorheen erken is teruggeskryf en in die inkomstestaat verantwoord.

• Finansiële bates getoon teen billike waarde
  Indien enige objektiewe bewyse van ’n waardedaling bestaan vir finansiële bates beskikbaar vir verkoop, word die kumulatiewe verlies, gemeet as die verskil tussen die verkrygingskoste en huidige billike waarde minus enige waardedalingsverliese ten opsigte van die finansiële bate wat voorheen in wins en verlies verantwoord is, uit ekwiteit verwyder en in die inkomstestaat verantwoord.

  Waardedalingsverliese op ekwiteitsinstrumente wat in die inkomstestaat verantwoord is, word nie later deur die inkomstestaat teruggeskryf nie, maar word in ekwiteit verantwoord.

Voorsienings word erken wanneer ’n wetlike of konstruktiewe verpligting ontstaan as gevolg van gebeure in die verlede, dit waarskynlik is dat ’n uitvloei van hulpbronne wat ekonomiese voordele omvat vereis sal word om die verpligting te vereffen, en ’n betroubare beraming van die bedrag van die verpligting gemaak kan word.

Voorsienings word gemeet teen die huidige waarde van die uitgawes wat na verwagting benodig gaan word ten einde die verpligting af te los. Die huidige waarde word bereken deur gebruik te maak van ’n voorbelaste koers wat die huidige markaanslag van die tydwaarde van geld en die spesifieke risiko’s wat met die verpligting verband hou in aanmerking neem. Die toename in die voorsiening as gevolg van tydsverloop word as rente-uitgawe erken.

Die rekeningkundige pensioenkoste van die omskrewevoordeel-fondse word bepaal deur gebruik te maak van die geprojekteerde kredieteenhedemetode. Die koste om pensioene te voorsien word in die inkomstestaat verreken deur die koste te versprei oor die dienstermyn van werknemers in ooreenstemming met advies van gekwalifiseerde aktuarisse. Die pensioenverpligting word bepaal volgens die huidige waarde van die geskatte toekomstige kontantuitvloeie deur gebruik te maak van rentekoerse van staatseffekte wat ongeveer dieselfde terme tot vervaldatum het as die verwante verpligting.

Verstrekediens-koste word onmiddellik afgeskryf, behalwe waar veranderinge in die pensioenplan die voorwaarde stel dat werknemers in diens bly vir ’n bepaalde vestigingstydperk, in welke geval die verstrekediens-koste op ’n reguitlyngrondslag oor die vestigingstydperk geamortiseer word.

Die netto surplus of tekort van die voordeelverpligting is die verskil tussen die huidige waarde van die befondsde
verpligtinge en die billike waarde van die fondsbates. Indien die opgelope onerkende aktuariële winste en verliese aan die
einde van die vorige verslagdoeningstydperk die grootste van 10% van die omskrewevoordeel-verpligting of -bate oorskry,
word dié oorskot in toekomstige tydperke oor die verwagte gemiddelde oorblywende dienstermyne van die deelnemende
werknemers verantwoord.

Die groep se bydrae tot die omskrewebydrae-pensioenfondse word verreken in die inkomstestaat in die jaar waarop dit
betrekking het.

NA-AFTREDE MEDIESE VERPLIGTINGE –Die groep verskaf na-aftrede mediese voordele aan afgetrede werknemers. Die
geregtigheid op na-aftrede mediese voordele is gebaseer op die vereiste dat die werknemers in diens bly tot aftrede en die
voltooiing van ’n minimum diensperiode. Die geprojekteerde kredieteenhedemetode van waardasie word gebruik vir die
berekening van die na-aftrede mediese verpligting.

Die verwagte koste van dié voordele word as uitgawe verantwoord en die verpligting oor die periode van diens geakkumuleer deur gebruik te maak van rekeningkundige metodologie wat ooreenstem met dié van omskrewevoordeelpensioenfondse. Waardasies van dié verpligtinge word uitgevoer deur onafhanklike, gekwalifiseerde aktuarisse.

Ekwiteitsvergoedingsplanne
Die Remgro groep bedryf verskeie ekwiteitskikkende aandeelgebaseerde vergoedingsplanne. Alle aandeelaanbiedinge
toegestaan na 7 November 2002 en wat nog nie teen 1 Januarie 2005 gevestig het nie, word as aandeelgebaseerde
betalingstransaksies verantwoord. Die billike waarde van aandeelaanbiedinge word op die toekenningsdatum bepaal
en as werknemersdienskoste oor die vestigingstydperk van die aanbod verantwoord, met ’n ooreenstemmende toename
in ekwiteit, gebaseer op die groep se beraming van die aantal aandele wat uiteindelik sal vestig. Die billike waarde
word bepaal deur van ’n binomiale model gebruik te maak. Die verwagte kontraklewe wat gebruik is in die model
is aangepas volgens bestuur se beste beraming van die effek van nie-oordraagbaarheid, uitoefeningsbeperkinge en
gedragsoorwegings.

Enige winste en verliese wat realiseer uit aandele gelewer aan die deelnemers van die Remgro Aandeleskema word
direk in ekwiteit erken. Die opbrengs ontvang, na aftrekking van enige direk toeskryfbare transaksiekostes, word teen
tesourie-aandele verreken wanneer die opsies uitgeoefen word.

Korttermynvoordele
Werknemers se geregtigheid op verlof word erken wanneer dit ophoop ten gunste van die betrokke werknemers.
’n Krediteur word geskep vir die beraamde aanspreeklikheid vir verlof as gevolg van dienste wat deur werknemers gelewer
word tot op balansstaatdatum.

Vir doeleindes van die kontantvloeistaat bestaan kontant en kontantekwivalente uit kontant voorhande, skatkiswissels, daggeld-deposito’s by banke en beleggings in geldmarkinstrumente, netto van bankoortrekkings. Bankoortrekkings word in die balansstaat by korttermyn rentedraende lenings ingesluit.

Inkomste uit die verkoop van produkte word verantwoord wanneer die wesentlike risiko’s en voordele van eienaarskap na die koper oorgedra is. Inkomste uit dienste word verantwoord sodra die diens gelewer is. Verkope bestaan uit die billike waarde van die vergoeding ontvang of ontvangbaar vir die verkoop van goedere en dienste in die normale gang van die groep se bedrywighede en word netto van belasting op toegevoegde waarde, teruggestuurde goedere en afslag getoon.

Rente word op ’n tydsbasis verantwoord (met inagneming van die uitstaande kapitaal, die effektiewe koers en die tydperk), tensy invorderbaarheid twyfelagtig is. Dividende word verantwoord wanneer die reg om betaling te ontvang, gevestig word.

Gewone aandele en B-gewone aandele van die maatskappy word as ekwiteit geklassifiseer. Koste wat direk aan die uitreiking van nuwe aandele toegeskryf kan word, word as ‘n aftrekking teen die opbrengs in ekwiteit verantwoord.

Aandele in die maatskappy wat deur groepmaatskappye gehou word asook aandele wat deur Die Remgro Aandeletrust gehou word, word as tesourie-aandele geklassifiseer en teen kosprys getoon. Hierdie aandele word as ’n aftrekking teen die uitgereikte aantal aandele hanteer en in berekening gebring by die bepaling van die geweegde gemiddelde aantal aandele. Die kosprys van die aandele word teen die groep se ekwiteit verreken.

Items word as korttermyn geklassifiseer indien daar verwag word dat dit gerealiseer, verhandel, verbruik of afgelos sal word binne twaalf maande na die balansstaatdatum, óf indien die groep nie ’n onvoorwaardelike reg het om aflossing uit te stel tot ten minste twaalf maande na die balansstaatdatum nie.

Bestuur het alle nuwe rekeningkundige standpunte, interpretasies en wysigings aan IFRS wat reeds op 31 Maart 2008 uitgereik is maar nog nie op dié datum van krag geword het nie, oorweeg. Die standpunte wat op die groep van toepassing is, maar nie vroeg geïmplementeer is nie, is die volgende:

• IFRS 8: Operasionele Segmente
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Januarie 2009)
  IFRS 8 vervang IAS 14: Segmentverslagdoening. Die standpunt herdefinieer “operasionele segment” en skryf verskeie openbaarmakingsvereistes voor. Hierdie standpunt beïnvloed slegs openbaarmaking en sal geen uitwerking op die groep se resultate hê nie.
• IFRIC 12: Dienskonsessie-ooreenkomste
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Januarie 2008)
  In sekere lande het regerings kontraktuele diensooreenkomste bekend gestel ten einde deelname vanuit die privaat sektor vir die ontwikkeling, finansiering, bedryf en onderhoud van infrastruktuur, aan te moedig. Die interpretasie spesifiseer die toepaslike rekeningkundige hantering vir die uiteenlopende aspekte wat ontstaan vanuit hierdie reëlings. Die groep is nie ’n party by sulke reëlings nie en die interpretasie is dus nie van toepassing nie.
  
• IFRIC 13: Klient-lojaliteitsprogramme
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Julie 2008)
  Hierdie interpretasie skryf die rekeningkundige hantering voor vir wanneer entiteite kliënte aanmoedig om hul goedere en dienste aan te koop, bv. deur die toekenning van krediete of sogenaamde “punte” waar die kliënt sulke krediete vir “gratis” of verdiskonteerde goedere en dienste mag gebruik.

  Entiteite moet toegekende krediete as ’n afsonderlik-identifiseerbare komponent van die verkoopstransaksie waarin dit toegeken word, verantwoord. Die billike waarde van die teenprestasie ontvang of ontvangbaar vir die aanvanklike verkoopstransaksie moet geallokeer word tussen die toegekende krediete en die ander komponente van die verkoopstransaksie. Die teenprestasie wat aan die toegekende krediete geallokeer word, moet waardeer word met verwysing na hul billike waarde, dit is die bedrag waarvoor die toegekende krediete afsonderlik verkoop kan word.

• IFRIC 14: Die beperking op 'n Omskrewe-voordeelbate, minimum befondsingsvereistesen hul interaksie
  (effektiewe datum – financial periods beginning on/after 1 Januarie 2008)
  Hierdie interpretasie skryf voor wanneer terugbetalings of verlagings in toekomstige bydraes as “beskikbaar” ingevolge IAS 19 beskou mag word, hoe minimum befondsingsvereistes die beskikbaarheid van verlagings in toekomstige bydraes mag beïnvloed en wanneer minimum befondsingsvereistes tot ’n verpligting aanleiding mag gee.

  ’n Entiteit moet die beskikbaarheid van ’n terugbetaling of ’n verlaging in toekomstige bydraes aan die hand van die reëls van die fonds en statutêre bepalings vasstel. ’n Reg tot ’n terugbetaling is slegs beskikbaar wanneer die entiteit ’n onvoorwaardelike reg, wat nie mag afhang van ’n onsekere toekomstige gebeurtenis wat nie onder die entiteit se beheer is nie, daartoe het.

  Die interpretasie vereis ook dat minimum befondsingsvereistes in ag geneem word wanneer die bedrag van die beskikbare voordeel bepaal word.

  Entiteite moet ’n verpligting erken in soverre die bydraes wat aan die plan betaal word nie beskikbaar sal wees as ’n verlaging in toekomstige bydraes of as terugbetaling nie. Minimum befondsingsvereistes moet ook in ag geneem word.

• Gewysigde IFRS 3: Besigheidsamevoegings
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Julie 2009)
  Die gewysigde standpunt vestig beginsels vir die erkenning en meting van identifiseerbare bates verkry, laste aanvaar en enige nie-beherende belange wat in ’n entiteit verkry word. Enige klassifikasie of aanwysing gemaak in die erkenning van hierdie items moet ingevolge kontraktuele terme, ekonomiese omstandighede, die verkryger se operasionele en rekeningkundige beleid en ander faktore, wat op die verkrygingsdatum bestaan, gedoen word.

  Elke identifiseerbare bate en las word gemeet teen sy billike waarde op die verkrygingsdatum. Enige nie-beherende belang in ’n verkreë entiteit word gemeet teen billike waarde of teen die nie-beherende belang se proporsionele gedeelte van die verkreë entiteit se netto identifiseerbare bates.

  Die standpunt verskaf beperkte uitsonderings tot hierdie erkennings- en metingsbeginsels.

• Gewysigde IAS 23: Leenkoste
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Januarie 2009)
  Die gewysigde IAS 23 verwyder die opsie om rente wat verband hou met bates, wat noodwendig ’n aansienlike tyd neem om gereed te maak vir hul voorgenome gebruik of verkoop, as ’n uitgawe te erken.
  
• Gewysigde IAS 27: Gekonsolideerde en Afsonderlike Finansiele State
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Julie 2009)
  Die standpunt spesifiseer in watter omstandighede ’n entiteit die finansiële state van ’n ander entiteit (synde ’n filiaal) moet konsolideer, die rekeningkundige verantwoording van veranderinge in die eienaarsvlakke in ’n filiaal, die verantwoording van verlies van beheer van ’n filiaal en die inligting wat ’n entiteit moet openbaar om gebruikers van finansiële state in staat te stel om die aard van die verhouding tussen die entiteit en sy filiale te evalueer.

Die standpunt vereis verder dat nie-beherende belange in die gekonsolideerde balansstaat binne ekwiteit, afsonderlik van dié van die eienaars van die houermaatskappy, geopenbaar word. Totale omvattende inkomste moet toegedeel word aan beide die eienaars van die houermaatskappy en die nie-beherende belange, selfs indien dit veroorsaak dat die nie-beherende belang ’n negatiewe balans het.

Veranderinge in die houermaatskappy se ekwiteitsbelang in ’n filiaal wat nie tot gevolg het dat beheer verloor word nie, word binne ekwiteit verantwoord.

Wanneer ’n entiteit beheer oor ’n filiaal verloor, onterken hy die bates en laste en verbandhoudende ekwiteitskomponente van die voormalige filiaal. Enige wins of verlies word in die inkomstestaat verantwoord. Enige belegging wat in die voormalige filiaal behou word, word teen die billike waarde op die dag waarop beheer verloor is, verantwoord.

• Wysiging aan IFRS 2: Aandeelgebaseerde Betaling (Vestigingsvoorwaardes en kansellasies)
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Januarie 2009)
  Die wysiging bevestig dat vestigingsvoorwaardes slegs diens- en prestasievoorwaardes is. Ander eienskappe van aandeelgebaseerde betaling is nie vestigingsvoorwaardes nie. Die wysiging spesifiseer ook dat alle kansellasies, hetsy deur die entiteit of deur enige ander party, onderworpe is aan dieselfde rekeningkundige hantering.
  
• Wysiging aan IAS 1 (Gewysigde): Aanbieding van Finansiële State
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Januarie 2009)
  Die gewysigde IAS 1 vereis dat die inligting in finansiële state saamgestel word gebaseer op gemene kenmerke en dat ’n staat van omvattende inkomste opgestel word. Die titels van sommige finansiële state is verander om hul funksie duideliker te omskryf maar die gebruik daarvan is nie voorskriftelik vir finansiële state nie.
  
• Wysiging aan IAS 14: Segmentverslagdoening
  (effektiewe datum – finansiële tydperke wat ’n aanvang neem op/na 1 Januarie 2009)
  Weens die wysigings aan IAS 1 het IAS 14 gevolglike veranderinge ondergaan. Die veranderinge aan IAS 14 word van krag wanneer die standpunt deur IFRS 8 vervang word.
  
• Wysiging aan IAS 32: Finansiële Instrumente: Aanbieding en IAS 1: Aanbieding van Finansiële State (Verkoopbare Finansiële Instrumente en Verpligtinge wat op Likwidasie ontstaan)
  (effektiewe datum – financial periods beginning on/after 1 Januarie 2009)
  IAS 1 en IAS 32 is gewysig deur te vereis dat sekere verkoopbare finansiële instrumente en sommige finansiële instrumente wat ’n verpligting op die entiteit plaas om ’n pro rata deel van sy netto bates slegs op likwidasie aan ’n ander party te lewer, as ekwiteit geklassifiseer en openbaar word.
  
• IASB se eerste jaarlikse verbeteringsprojek
  Die IASB het sy eerste jaarlikse verbeteringsprojek afgehandel en verskeie rekeningkundige standpunte is gewysig. Hierdie wysigings word, tensy anders vermeld in die oorgangsbepalings, effektief vir tydperke wat ‘n aanvang neem op of na 1 Januarie 2009.

Die toepassing van bogenoemde standpunte, interpretasies en wysigings aan IFRS in toekomstige finansiële verslagdoeningstydperke sal na verwagting nie ’n wesentlike uitwerking op die groep se finansiële resultate, finansiële posisie en kontantvloei hê nie.